Potrzeba matką wynalazku. I tak się stało, że znalazłyśmy nowe zastosowanie foremkom do muffinek. Idealnie wpasowały się w nasze zabawy z jesiennym materiałem przyrodniczym.
Długie spacery sprzyjały zbieractwu i coś z tymi skarbami trzeba było zrobić. Część zaniosłyśmy do przedszkola, część przerobiłyśmy na ludziko podobne stwory i potwory, a w dalszym ciągu został nam spory zapas kasztanów i żołędzi.
Idąc tropem Lusi, która dosłownie pływała w skarbach jesieni (takie ilości z babcią przynosiły do domu), postanowiłam usystematyzować trochę tą samowolkę. Jako, że córa skora do pewnego ładu i porządku świetnie odnalazła się segregowaniu owoców drzew. Był to wspaniały trening dla małych paluszków (motoryka precyzyjna), ćwiczący cierpliwość, a przede wszystkim rozwijający umiejętność logicznego grupowania różnych obiektów.
Na warsztat poszły owoce dębu, kasztanowca i klonu. Obrazki owoców zalaminowałam i wycięłam tak żeby pasowały do muffinkowej foremki. Najpierw nazywałyśmy obrazki (raczej ja nazywałam a Lusia zgadzała się ze mną twierdzącym "aha"), następnie otrzymała trzy miseczki z kasztanami, żołędziami i noskami klonu. Po mojej demonstracji Lusia dopasowywała owoce drzew do obrazków umieszczonych
w foremkach, gdy już się wypełniły po brzegi, jednym ruchem wysypała wszystko na podłogę i zaczeła pracować po swojemu, wkładając materiał do miseczek i układając na nim obrazki, czemu nie? Doceniam inicjatywę własną!
Do zabawy dodatkowo włączyłam liście drzew, z których pochodziły owoce. I tak operowałyśmy reprezentacją w postaci obrazków, jak i żywym materiałem. Najpierw kilkakrotnie wszystko robi mama prezentuje, nazywa, dopasowuje, potem dziecko mając wzór dopasowuje materiał (owoc do liści/ liście do owoców).
Nie zapominamy o obserwacji naszego malucha. Nic na siłę! To, co nam wydaje się świetną zabawą, akurat w tym momencie może nie być atrakcyjne dla naszej pociechy. Proponuj, nie zmuszaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz